Mijn ouders hadden het er al weken over. Ik weet niet meer hoe vaak ik dat beroemde V-woord heb gehoord.
Ter voorbereiding lieten ze me ook oefenen met het slapen in een tentje. Ik speelde het spelletje mooi mee, deed net of ik het niet leuk vond in de tent en kroop weer naar buiten, zodat ook de rugspieren van mijn ouders wat voorbereiding kregen op wat er komen ging….want ja, de rugdrager zou ook wel weer meegaan.
Op alle mogelijke manieren heb ik geprobeerd die 3 weken per jaar, waarvoor ze zich helemaal krom werken en waardoor ik steeds in het kinderasiel wordt gestopt, te dwarsbomen.
Zo besloot ik op de eerste dag al wat koorts te simuleren, om ze zo lekker ongerust te maken. Zat ik daar twee dagen lang in mijn autostoel wat suf voor me uit te kijken (ja, het moet wel echt lijken -;), vonden ze het eigenlijk wel prettig dat ik me niet zo goed voelde, konden ze tenminste flink doorrijden. Verhip, sabotage-actie I mislukt.
Net toen ik me weer beter voelde, wilden mijn ouders een grap met me uithalen en me ergens in stoppen waar het juist de bedoeling was om me ziek te krijgen. Het was een grote boot, onze bus paste er in en het schommelde gigantisch….
Al die kindjes om me heen werden steeds bleker om de neus, zo schommelen deed die boot! Op een gegeven moment had mijn moeder het kindje aan de tafel naast me gevraagd of hij even zijn eten uit zijn mond wilde gooien, waarschijnlijk om mij te imponeren. Daar trapte ik dus mooi niet in hè! Ik heb dat kereltje toch echt even gezegd dat zoiets echt niet mag!
Ook had ik besloten gedurende de hele vakantie niet in de auto in slaap te vallen. Daarmee dwong ik ze om ‘s middags steeds te stoppen met wandelen of autorijden of wat voor vele andere saaie dingen ze dan ook deden. Ze moesten gewoon een pauze in hun vakantie in lassen om mij te laten slapen. Als ze dat een keer niet deden, dan zouden ze dat de dag erop ook meteen weten…..ben ik altijd een beetje prikkelbaar als ik te weinig heb geslapen, nu zorgde ik ervoor dat ik ENORM prikkelbaar zou zijn.
Maar beste lezer, dat was nog niet alles waarmee ik hun vakantie saboteerde. Jip en Janneke verhaaltjes voorlezen liet ik ze altijd minstens drie keer doen, voordat ik aangaf akkoord te gaan met hun wens mij te laten slapen.
Een wandeltocht traineerde ik vaak door aan te geven steentjes te willen gooien in het water. Tja, wat wil je, het is zo saai achterop de rug van mijn vader en al bij het minste klimmetje is hij buiten adem en kan ik geen zinnig gesprek meer met hem voeren -;.
Zo zorgde ik er tenminste voor dat ik ook een beetje lol had. En stiekem waren mijn ouders wel opgelucht volgens mij, hoefden ze niet nog verder omhoog te klauteren.
Ook een goede actie was het continu in elke regenplas stappen die ik maar zag. Dat betekende namelijk weer een wasbeurt en dus weer een extra dag op de camping, zodat ik de dingen kon doen, die IK leuk vind! En als het een tijdje niet geregend had, geen nood, dan kon ik altijd nog een beroep doen op mijn stoelgang en de meest waanzinnige doorlekluiers creëren. De wasmachines in Noorwegen hebben goed aan mijn ouders verdiend!
Maar mijn beste actie heb ik nog niet genoemd beste lezer. Op een dag , toen papa en mama even niet keken, ben ik onder de camperbus gekropen. Daar kwam ik een lange stang tegen, die helemaal van voren naar achteren liep. Daar heb ik even flink aan zitten duwen en trekken, net zo lang tot ik er een beetje beweging in kreeg. Ik wist dat dit genoeg was om mijn toch al bezorgde vader, dat laatste zetje te geven. Hij zou de bus niet meer in zijn eerste versnelling krijgen, angst krijgen om in het bergachtige Noorwegen te rijden en zou zijn bus aan de kant zetten. Ze zouden een andere auto krijgen, waarmee ik hun vakantieroute goed dwarsboomde.
Bovendien zouden ze andere accomodatie moeten zoeken om te overnachten, waardoor de kosten flink op zouden lopen.
Die actie liep helemaal perfect. Ouders behoorlijk chagrijnig, bus net niet stuk genoeg om me niet meer naar huis te kunnen laten rijden en de komende 4 dagen een vaste plek en meer bewegingsruimte in het vooruitzicht!
Het waren vier heerlijke dagen beste lezer! Filmpjes kijken, trampoline springen, voetballen, eten, me laten voorlezen en lekker een beetje kunnen rennen in ons houten huisje! Tevreden hoorde ik daar de vakantieplannen van mijn ouders voor volgend jaar aan…….
Center Parcs in Zeeland!
