Beste lezer,

Het is al weer even geleden dat ik jullie op de hoogte heb gehouden van mijn belevenissen. Ondertussen ben ik 5 jaar geworden en al weer in groep 2 verzeild geraakt. Wederom bij juf Marije.

Je in het sociale verkeer begeven valt nog niet mee. Ik moest nog zo veel leren over hoe je met elkaar moet spelen, hoe je verwachtingen moet managen, over wat wel gewenst gedrag is en wat juist niet.

Het liefst speel ik trouwens met meisjes. En dan geen meisje-meisjes, maar het liefst de wat stoerdere meisjes, meisjes die ook van spelen met auto’s houden en van klimmen, klauteren en heisteren.

Nu ben ik een knappe en aantrekkelijke jongen, dat spreekt voor zich als je mijn ouders kent. Ik kon je dan ook op een briefje geven dat mijn schoolcarrière niet lang zou duren eer ik een paar meisjes helemaal het hoofd op hol zou brengen. En ja hoor, na nog geen 3 maanden school kreeg ik al steelse blikken van een bepaald meisje, laten we haar Lotte noemen…..

Het begon nogal onschuldig, we speelden leuk, zeiden dat we verliefd op elkaar waren en met elkaar gingen trouwen (eigenlijk zei zij dat en bevestigde ik haar alleen maar, omdat ik haar niet teleur wilde stellen). Wist ik veel dat ik in de kerstvakantie op eens een liefdesbriefje in de brievenbus vond…..

Het werd van kwaad tot erger. Toen we na de zomervakantie thuis kwamen, vonden mijn ouders wederom een briefje van haar met daarop de mededeling dat ze me zo miste. Volgens haar moeder had ze al weken kriebels in de buik en vond ze het zo jammer dat ze me zo lang niet zag. Toen ik een keer op zondag naar haar kerk ging en we samen op de kindernevendienst terecht kwamen, stelde ze me doodleuk aan iedereen voor als die jongen waar ze zo verliefd op is en met wie ze gaat trouwen.

“WTF”, dacht ik, lachte beleefd terug en krabde me achter mijn oren. Het moet niet gekker worden… ik besloot om op een subtiele en vriendelijke manier kenbaar te maken dat het me iets te heet onder de voeten werd en ging een tijdje met andere meisjes te spelen.

Dat hielp echter niets, sterker nog, sindsdien houdt ze mijn hand vast als we met de klas de school uitlopen, wil ze me naar huis brengen, inclusief afscheidsknuffel, en wil ze voortdurend vadertje en moedertje spelen, waarbij mijn zusje dan moet opdraven als ons kindje…..

Het wordt tijd dat ik 6 jaar wordt, dan zijn alle meisjes op eens stom en ga ik lekker alleen maar met jongens spelen.