Beste lezer,

Na mijn kritiek op mijn Oostenrijkse vakantie van vorig jaar, waarbij we wel erg veel wandelden en nauwelijks tot niet klauterden en het enthousiasme waarmee ik vervolgens 2 dagen lang heb geklauterd in het rijndal in Duitsland, hebben mijn ouders mij in september meteen op klimles gedaan. Sindsdien klim ik elke week een stuk of 5 keer met gemak naar boven.

En dus werd het tijd de uitdaging nog wat groter te maken en een heuse klettersteigvakantie in de Italiaanse dolomieten te plannen! En zo vlogen wij op een zonnige zaterdag in de meivakantie naar Treviso om aldaar met een huurauto naar Arco te rijden.

Een goede klettersteig-route vinden bleek echter geen sinecure. Veel klettersteigs maken deel uit van een wandeling van 5 tot 7 uur en de klettersteigs die bij korte wandelingen horen waren te saai en simpel. Eigenlijk hebben we maar 2 mooie routes kunnen klimmen, waaronder deze hele mooie:

En aangezien ik een vrij lage frustratietolerantie heb, heb ik mijn ouders dus even goed laten weten dat het niet altijd even goed beviel.

De laatste 2 dagen gingen we nog naar Venetie, waar het echt prachtig was en ik ‘s avonds met mijn vader nog op het beroemde San Marcoplein mocht kijken.